Lange adem, echte gemeenschap en radicale zorg

Waarom deed jij mee aan de training?

Ruim een half jaar voor de training kreeg ik last van paniekaanvallen. De oplopende druk, het alsmaar door blijven gaan en onvoldoende rust nemen eisten zijn tol, en van de een op de andere dag kon ik niet eens meer boodschappen doen zonder te hyperventileren. Ik heb nog geluk gehad, het had veel erger kunnen zijn, maar fijn was anders. Naast schrik was er ook veel verdriet, en nog steeds. Hoe had ik het zo ver kunnen laten komen dat ik weken misselijk in bed moest liggen, en ik tot op de dag van vandaag, anderhalf jaar later, de effecten voel? Je lichaam kan nou niet eenmaal altijd in de paniekzone zitten, daarvan worden we prikkelbaar, afgesloten en uiteindelijk opgebrand. Het is een ding om dit te weten, maar weer iets anders om er echt wat mee te doen. Deze training kwam als geroepen. Veel van waar ik over aan het leren was werd hier aan elkaar geweven, én praktisch implementeerbaar gemaakt. Ik ging gespannen heen en kwam als een ander mens terug.

Wat was het voor soort training?

De training zat echt super goed in elkaar. Ulex heeft al zo’n 10 jaar ervaring met deze materie waarbij ze continue nieuwe inzichten hebben geïmplementeerd en van deelnemers geleerd, en dat merk je. En niet alleen wát ze geven, maar ook hóé, was voor mij enorm inspirerend. We kregen heerlijk te eten, hielden met een affinity group systeem elkaar en de gezamenlijke taken in de gaten en leerden naast met ons hoofd ook met ons lichaam, onze creativiteit en van elkaars ervaringen. De hele training was schermvrij en waar mogelijk buiten. Ons werd aangemoedigd zelf ook zo min mogelijk onze telefoons te gebruiken. Zo hadden we zo veel mogelijk aandacht voor ons leerproces, elkaar en de prachtige omgeving waar we waren. De training bestond grofweg uit 2 delen: het eerste deel begon bij jou als individu en het tweede ging meer in op hoe onze omgeving, ons (relatieve) privilege en het systeem waarin we leven ons beïnvloedt en hoe we daar intentioneel mee om kunnen gaan. Juist door niet het hele programma van te voren te kennen ging ik open en als mezelf de opdrachten in en konden de trainers naar gelang behoefte delen aanpassen of meer/minder ruimte geven.

Welke methoden werden er toegepast?

De training was heel afwisselend en voor mij extra waardevol omdat het allerlei verschillende manieren van leren aanmoedigde. We deden solo reflecties, opdrachten in duo’s, besprekingen met onze affinity group en check-ins met de hele groep. We leerden staand, zittend, liggend, stretchend, met ons lichaam en onze grenzen in acht houdende. We schreven eigen notities, vulden samen flipcharts, namen deel aan begeleide meditaties, vroegen om hulp, bevroegen onze aannames, wandelden in de heuvelachtige omgeving en maakten tijd voor zorgtaken zoals schoonmaken, douchen, een siësta. We leerden aan de hand van heldere modellen, en leerden ook dat all models are wrong, but some are useful. We leerden aan de hand van de planten en insecten in de tuin, we leerden door het spelen van een spel, we leerden in stilte. Kortgezegd brachten we regeneratief activisme gelijk in de praktijk, in gemeenschap en gecommitteerd aan radicale zorg. Niet alleen wat we doen telt (ook al vertelt ons geïnternaliseerde kapitalisme van wel), maar ook hoe en met wie.

Hoe pas je zelf toe wat je in de training hebt geleerd?

Een hele dag was gereserveerd voor het terugbrengen van wat we hadden geleerd en ervaren in ons leven thuis, zowel voor onszelf als de groepen waar we hier deel van uitmaken. Welke intenties wil je mee terugnemen, en wat zullen obstakels zijn? Hoe kun je die overkomen? Welke concepten en modellen wil je met je mede-activisten bespreken, welke op je werk? En welke eerste stappen kan je de komende 10 dagen al zetten? Sinds ik terug ben heb ik al 3x de kans gekregen om wat ik heb geleerd in trainingvorm weer aan anderen door te geven, van een hele dag voor mijn NGO collega’s tot anderhalf uur als onderdeel van een actiekamp. Met een paar van de Ulex-deelnemers bellen we eens in de zoveel tijd, voor de leuk maar ook om te reflecteren en om advies te vragen. Sommige bezoek ik eens in de zoveel tijd. Sinds de training heb ik meer gelezen over radicale community- en zelfzorg, en hoe regeneratief en joyful activisme niet alleen noodzakelijk is, maar ook strategisch als we onze bewegingen willen groeien, o.a. in The Entangled Activist, Sister Outsider en Let This Radicalize You. Ook het boekje Hope In The Dark raad ik aan. De Regenerative Activism training van Ulex raad ik ook echt aan. Het blijft natuurlijk een zoektocht, en natuurlijk zijn er ups en downs, maar deze training heeft mij een solide basis gegeven om op terug te vallen en vanuit verder te leren, en voor zo’n belangrijk onderwerp wens ik dat iedereen toe.

Ulex is een trainersorganisatie die hoogwaardige meerdaagse trainingen faciliteert voor sociale bewegingen uit heel Europa. Deze training werd volledig gefinancierd door een subsidie vanuit ErasmusPlus.