In verschillende media wordt gediscussieerd over de vraag of de PVV extreemrechts of radicaalrechts genoemd moet worden. Eén van de aanleidingen hiervoor is het feit dat de PVV zegt een ‘mildere’ koers te gaan voeren. Woorden -en wat ze betekenen-, hebben veel invloed op hoe een maatschappelijke discussie wordt gevoerd en daarmee ook op maat-schappelijke ontwikkelingen die hier het gevolg van zijn. Woorden kunnen op een venijnig ondoorzichtige manier bijdragen aan, -in dit geval mogelijk ondemocratische-, kantelpunten in het politieke discours. Uit de huidige discussie blijkt dat alleen al het woord (en frame) ‘milder’ er onder andere aan bijdraagt dat wordt gediscussieerd over welke term voor de PVV wel of niet geschikt is. Ondertussen geeft Wilders aan niet bereid te zijn te reflecteren op eerdere anti-democratische, discriminerende en ongrondwettelijke uitspraken. De beloofde koersverandering heeft nog geen vorm gekregen, de woorden die het tegendeel bewijzen worden niet teruggenomen en toch krijgt het debat nu al een andere (mildere) wending. Dimitri Tokmetzis gaat in op de verschillen tussen radicaal en extreemrechts en neemt het begrip fascisme daarin mee. Coen van de Ven beschrijft het boek van Sander Rietveld over het verband tussen theologische opvattingen uit de protestantse kerk en het nationalisme van radicaal-rechts. In dit artikel beschrijft Chris Aalberts het begrip extreemrechts (en een ondoordachte inzet van de term) aan de hand van de documentaireserie 'Eigen Volk eerst'. Dit is een (vrij uitgebreid) Engelstalig artikel waarin bovengenoemde begrippen in verschillende contexten worden geplaatst. |